افسردگی کودکان
افسردگی در کودک و بزرگسال معنای مشابهی ندارد و نشانه های هر کدام متفاوت است. به طور کلی ، افسردگی عبارت است از احساس درماندگی و به بن بست رسیدن ؛ گاهی این اختلال علائم جسمانی دارد و گاهی علائم روانی ؛ در بسیاری از موارد نیز علائم جسمانی و روانی همزمان دیده می شود.
پژوهش ها نشان داده است که افسردگی می تواند از آغاز زندگی یعنی دوران نوزادی هم پدید آید. برای مثال ، زمانی که نوزاد به مرحله ای از رشد می رسد که مادر خود را می شناسد ( شش تا هشت ماهگی ) جدا شدن از مادر موجب بروز حالات افسردگی در طفل می شود.
پژوهشگران با دقت در نوزادانی که به علت بیماری مجبور بودند در بیمارستان و به دور از والدینشان بخصوص مادر بستری شوند پی به علائمی بردند که نشان میداد این نوزادان به افسردگی مبتلا شدهاند. تغییر در نگاه، میزان خواب و خوراک و حتی گریه کردن این نوزادان از جمله علائم افسردگی در آنها بود.
نکته مهم در افسردگی کودکان این است که چون ما افسردگی را در دوران شاد کودکی بعید میدانیم، گاهی به علائم و نشانههای آن دقت کافی نداریم و آن نشانهها را به گونهای اشتباه تعبیر میکنیم، مثلا کم حرفی و منزوی بودن کودکمان در جمع را نشانه خجالتی بودن او میدانیم یا پرخاشگری و تحریکپذیری او را به تربیت غلط مرتبط میسازیم، در حالی که این نشانهها میتوانند از وجود افسردگی در فرزندمان خبر دهند.
علائم افسردگی در کودکان
کودک افسرده فاقد انرژی لازم است و احساس خستگی می کند . از لحاظ ظاهر نیز رنگی پریده دارد. تمرکز حواس او پایین می آید؛ چنانچه قادر به توجه کردن و تمرکز داشتن نیست و خود را فردی بی ارزش و بی کفایت احساس می کند. افکار مربوط به مرگ هم در او بروز می کند. فکر خودکشی ( البته بدون طرح و نقشه معین ) نیز در بعضی کودکان افسرده دیده می شود.
گریه مداوم، ناامیدی، لذت نبردن از فعالیتهایی که در گذشته انجام آنها را دوست داشته، بیحوصله و کم انرژی شدن، منزوی شدن و در جمعها شرکت نکردن و عدم توانایی در برقراری ارتباط و دوستیابی از علائم افسردگی در کودکان است که تقریبا این تغییرات را براحتی میتوان در رفتار کودک تشخیص داد.
برخی علائم افسردگی در کودکان براحتی قابل تشخیص نیست و باید آنها را با دقت در اعمال و گفتار کودک و هنگام گفتگو با او فهمید، مثل اعتماد به نفس پایین توام با احساس گناه به طوری که دائم به دلیل کارهایی که انجام میدهد، عذرخواهی کند یا خودش را مقصر چیزهایی بداند که به او ربطی ندارد.
حساسیت و پرخاشگری مثل این که کودک دائم از چیزی شاکی باشد و در درونش حرصی داشته باشد که نتوانید دلیل قطعی و منطقی برایش پیدا کنید، شکایتهای مکرر از بیماری جسمی مانند سردرد، شکم درد، پادرد و… بدون علت پزشکی از علائمی هستند که باید با دقت بیشتر به آنها پی ببرید تا اگر فرزندتان به افسردگی مبتلاست بسرعت در صدد درمان او برآیید.